Koşmak İsterken Sana Delice

Koşmak İsterken Sana Delice

Durdum
Sana uzanışlarımı dizginleme derdinde
Yavaşlatıldı hayattalığımızın müjdecisi çileler
Kendimden ötedeliğimi daha öteledim
Durdum işte
Koşmak isterken sana delicesine
Hiç hiç alışkın değilim
Gözlerinsizliğe mahkum yaşamak zorunda bırakılmanın hüznüne
Ben savaş adamıyım
Yalın kılıçta olsam
Hatta çırılçıplakda kalsam
Karşıma dünyanın bütün orduları çıksa son sistem donatılmış
Yılmam...
Yıldıramaz beni
Can koyarım tahrip gücü yüksek bombalarına alemin
Ömrümü heba ederim gerekirse
Ölürüm
Ama...
Yaklaştırmam etrafına benden gayri sana acı veren ne varsa
Ölürüm
Hiç aldırış etmeden doğan güneşe
Karanlıklara gömülürüm
İlk baharları zemherilere dönüştürürüm gerekirse
Dedimya
Ölüm hiç bir şey ifade etmez bana
Ben gönül savaşçısıyım
Yürek amelesi
İlk defa ölmeyecem
Belki son da değil bu
Her güneşte bin defa ölüyorum
Ve kulağıma dokunduğunda nefesin
Ve gözümüzde kurduğumuzda sırattan ince köprümüzü
Ve gönlümde hisettiğimde isminin titreşimi
Ya allah bismillah diriliyorum
O zamanlarda can olup can katıyorum
Ben savaş adamıyım demiştim dimi
Gönül amelesi
Ve şimdi
Daha yeni alışmışken hoşluğuna
Silmişken dudaklarından süzülen ölüm özleten zehir sözcükleri
Tam yerinden yakalamışken hayat tadında birlikteliğin lezzetini
Durdum
Durmak zorunda olduğum için değilhaa
Dermansız kaldığım için hiç değil
Asla yenilmedim
Egilmedim de
Ama durdum
Koşmak isterken sana delicesine

FUFUKA