KoşmadıktanSONRA Şiiri - Adem Tok

delişmen aşklardan dem vurdular
sevgiden sevinçten
gölge değmemiş mutluluk
bahçelerinden:
alıngan benizli...

serhatta ki neferin gözlerine
inen yansıma yangındı
yanılsamasu
bir nihal yaşken yaşartılırken
yaş içinde kökleri
kardeşlenmelerimi yaraladılar
kaç defa dilimi bağladılar
çığlıkdaşlarım halaya durdu
kaç defa ağuladılar küllerimi
inadımda durulandım
yanaştım
gidip kollarına baktım
ayçiçeklerinin
bir tutsak seyrüseferde
baktım bileklerinde bileklerimi
bir canavar gibi
ısıran zincirler ve o
ısırdıkça
boşta kalan parmaklarla moraran
dolayı ovan
bir basit çırpınışları yoktu
boyna gülümsüyorlardı

iyimserliğin şairleri bunlar
olsa (gerek) dedim
aklım özgür değil
başına buyruk eylemler örgütlesede
gönül eylesede yâr ile
yalnızlık köyünde
neylesin kelebeğim
yedi iklim
nirvana
gökkuşak açılmadıktan sonra...

14.08.04
f tipi hapishane edirne