Hayali derindir puslu gözlerin,
Erer mi kemale gönül yanmadan.
Dört mevsim içinde ay üçer üçer,
Uçar mı kelebek kış uyanmadan.
Yaşamın anlamı değil nafile,
Kimine dert olur kimine köle.
Bir anlık mutluluk ömürlük çile,
Alınmaz ki tadı içip kanmadan.
Maziyi unutup desek ki yalan,
Tükenmez hazine geride kalan,
Kullandıkça erimeden çoğalan,
Gelir peşimizden ve usanmadan.
Yiğidi gam yıkar nemse duvarı,
Taştan taşa vurur yürek umarı.
Her sevdanın vardır ah ile zarı,
Törelenmiş kızıl güle konmadan.
Bir seferlik boşa aldım eyvah-ı,
Düşününce şöyle bin padişahı.
Zaman cilvekârdır giyer günahı,
Ulu dağ başları beyazlanmadan.
Beden fani amma düşün kalıcı,
Adın kutlu yolun sonsuz ilacı.
Unutmayan unutandan davacı,
Vuslatî yaşar mı seni anmadan.
Osman Öcal
Osman ÖcalKayıt Tarihi : 10.12.2013 14:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ATSIZ BEYİN AŞAĞAIDAKİ DÖRTLÜKLE BAŞLAYAN KOŞMASINA NAZİREDİR Dumanlı gözlerim bir hayâl arar, Tan vakti ufukta güneş yanmadan. Her güzel dakikam geçer çabucak, Tadını içip de gönül kanmadan.
![Osman Öcal](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/10/kosma-nazire.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!