Koşma denemesi/ Yarı fırlama koşma (Deme ...

Kula kul olduk biz zula,
parlak üstümüze ciciler giydik
Eğip büktük arta arta sonra;
eğriye doğru, hiç demedik

Yürüdük yollarda yayan,
düşe kalka ölmek yalan,
öyle ya da böyle falan,
dolandır sona kalan demedik.

Düzenbazlar öttü orda burda,
can çekişme kalburunda.
Acımak isteyen kuburuna;
aşağı katta istikbal, demedik.

Ve yine devrolur yüreğim,
bazen verimli bazen kurağım.
Kuraklığa hep çabalayacağım.
Mücadeleye makul demedik.

Dört bir yandan varırlar,
ufuklara üstü örtülü gider
ve bazı 'doğmuş insanlar'.
Tama yarımı uygun görmedik.

Ne ise o ise 3/4 deli yolu,
karanlıklar kalın burgulu.
Gelsin ışığa selam duruşu.
İnce yüreğe matem gütmedik

Hasat mevsimi değil nadas
az zorlamayla kısasa kısas
ama uyku yok yüksekte esas
Hep yüksekte kalır demedik

Ve sen, gelir misin sevdiğim.
Gül yarim benim herşeyim
Sobeyse önüm arkam sağım…
'ebe' olmayız da demedik

Biz 'Demedik' söyledi isek,
bu biz'i de biz ifade olduk.
Ben beim hazırlama yolluk
ele güne bırakırım demedik.

Zıbın giydir cibinlik için;
su ver yemeye, kusmamam için,
güzel kıpırtılar şenlik için;
hilkatta çabalı o demedik.

Sana olmadığın’ı vermedik:
hak ettiğinden fazlası değildik;
‘hak ettiğin, her şey’ dedik.
Bunları bizden başka demedik

Birim fiyatına sıfır kuruş,
sözlüye çıkan çocuğun göz yaş;
merhamet bir düşünüş:
‘Bir’ duruş, acımak demedik.

Ellisinden akçe bağrına sözde,
sen körüğüne asıl öyleyse
ötesi, bulduğuna ağlamaksa;
biz de aksini söylemedik.

Hilkatta çıkan çıban, açıyor.
Sönmedi hiç, sönmez, deliyor.
Vur kaç sendromlusu dağlar
‘hiç de korkutmayac’ dememiştik!

Zifiriyi yarmak öyle kolay
Elin elimdeyken sensin halay
Ben mi, gelirim, hay hay
Boyun bükerim dememiştik

Sussan da, elin ayan beyan
Hatırlarım noterden Nihat Beyan.
Bir tam ağlar, iki güleriz talan.
Hazırlan! Deli, aksi demedik!

H.Bilginer ve Sezen; sen,
çalışıp duruyorlar çardak geren.
Sen, bunu yürekçe; sen,
sen ben diilsin de demedik.

Asmalı Konak Beşik Ketmesi,
Karanfil’de kafe kendisi.
Bunun üzerinde durmalı!
Gelmeyene gelirsin dememiştik:

Az çaba, çok güzellik;
özlerden örülü güçlü birliktelik
Dua bilmek, kendi düze çıkmak.
Anlamaya çalışmamak demedik!

Kör prangalar zindanda
hayatın gösterişinde karantina.
Ağıtlar yakmayacaksın bahta,
Boşlamak da demedik!

Öyle böyle, dövünmedik;
Tam ayrılığa hiç değinmedik
Başkasına sevi düşlemedik.
Saf duygularsız demedik…

Yer yarılsa içine düşmeseydik!
Sen yoksan varım demedik
Üzerimize kefen kuşanmadık.
Her şey için her zaman, dedik.