Güle küsmüş dost bağının bülbülü
Açmaz oldu yaylaların sümbülü
Sanırsın ki Hindistan’ın fülfülü
Tafrasından varılmıyor yanına
Kaşlarını çatmış, yüzünü asmış
Gül yanaklarına kızıllık basmış
Bak şu işe, bize sahiden küsmüş
Gül demeğe girilmiyor bağına
İpleri koparmış, köprüyü atmış
Muhabbet kumaşın çarşıda satmış
Çıkmış yücelerden bir mekân tutmuş
Laf demeğe çıkılmıyor dağına
Neylesem ben deli gönül, neylesem
Tutsam başkasını dost mu eylesem
Hem ben af dileyip, hem affeylesem
Af demeğe varılmıyor yanına
(Ekim 1987)
Remzi ZenginKayıt Tarihi : 14.12.2004 13:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!