Bir gariplik çökmüş bahçeye yer yer
Yeşilin yerini sarı renk bağlar.
Rüzgârın önünde dağılmış her yer
Saçlarını çözen sümbüller ağlar.
Çiğ düşmedi, garip çimen yıkansın;
Sonbahâr bülbülü güllere yansın.
Issız diyârların nesini ansın
Bu mevsim çıplandı güzelim bağlar.
Özlenen yuvada susmuş cıvıltı
Ne bir gölge kalmış, ne bir kıvıltı.
O demlerden kalan son bir fısıltı
Coşkun ırmak gibi rûhumda çağlar.
Kayıt Tarihi : 26.5.2004 12:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Önder Çağıran](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/05/26/kosma-1.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!