Kösküreği... Şiiri - Hidayet Doğan Osman ...

Adamın biri hanımla,elli yıl etmez kavga,
Meraklanır tüm insanlar,insan nasıl etmez kavga,
Sırrı bunun nerededir,ne yapıyorsan gel söyle,
Sizin gibi mutlu rahat,yaşayalım hep bizlerde.

Demiş evlendik hanımla,yaptık biz güzel anlaşma,
Sinirlenirsem ben biraz,sen uzak dur hiç yaklaşma,
Sinirimin geçmesini, bekle sakın bana gelme,
Gezip,dolaş komşularda,eşref saatimi bekle.

Eğer sinirliysen söyle,ben çıkayım dışarıya,
Temiz hava alsam güzel,dağlarda yeşil kırlarda,
Sinirin geçince senden,haber alır beklerim,
Eğer geçmediyse yine,bir gün dışarda beklerim.

Adamın biri karısı, irice uzun büyükmüş,
Dövermiş adamcağızı, köyde herkes biliyormuş,
Dövmüş yine birgün güzel,hırsını tam alamamış,
Arkasından kösküreği, kafasınına fırlatmış.

Gelmiş kahveye oturmuş,siliyormuş akan kanı,
Birisi sabret iyisin,komşu köyde var beteri,
Kahvede ortalık yerde,dövüyor adamcağızı,
Lanet kadın bir odunla,yıkıyormuş hep kocayı.

Siliyormuş adam eliyle, başından akan kanını,
Demiş,olmaz o kadar da, kırarım ben kafasını,
Edemem ben o kadar,sabır edepsizliğine,
Ne terbiyesiz kadınmış,ben şükrederim halime.

09.04.2011//KIRIKKALE