Koskoca cennetin yok mudur bana yeri

Koskoca cennetin yok mudur bana yeri,
Yorgun gönlüm arar rahmetin her eseri.
Bir damla ümitle kapındayım Ya baki,
Affınla dolsun da yansın içim seheri.

Aşkınla yoğruldum, tenden soyundum ben,
Sensiz neyleyeyim cihanı, var mı ki ben ?
Gözyaşımla kurdum içimde binbir zikir,
Kullarına rahmetsin, ben de bir fakir.

Her günahım dağlar misali ağırdır,
Rahmetin engindir, kuluna çağrıdır.
Ne benliğim kaldı, ne de bir hevesim,
Sen ol da kurtulsun bu garip nefesim