Vicdanlar sızlıyordu gözlerse ağlıyordu,
Alevler yükseldikçe, yürek dağlanıyordu…
Hemen her şey faydasız, uğraşlar boşunaydı,
Su sanki söndürmüyor, alevler yanmaktaydı…
Etraftan bakılmasa daha iyi gibiydi,
Edilmiş tüm gayretler her şey tüm etkisizdi…
Dedim, Rab’bime karşı ateş korkunç felaket,
Sanki cehennem yeri, nefisten bir ihanet…
Unutamayacaktım, kaçışan insanları,
Yukarıdan bağıran, mahsur kalmış canları…
(2013)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 25.3.2014 03:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!