Hanlar hamamlar,
Benim olsa kaç yazar,
Ömür bitti oğlum,
Buraya kadar,
Dedin ya,
Unutamıyorum.
Daha dün gibi,
Beni kucaklayışın,
Elim zor yetişirdi,
Koca avuçlarına,
Adımların da büyüktü,
Koşar gibi yürürdüm,
Beni gezdirirken.
Fincanı taştan oyarlar,
Şarkısını söylerdin,
Saçımı okşardın,
Ben de mest olup,
Mışıl mışıl uyurdum.
Öyle güzel söylerdin ki,
Ben anlamını bilmezdim,
Sen de başka şarkıyı.
Çok zordu baba,
Hepsini ninnilerle uyutup,
Şefkat dağıtmak,
Memur maaşıyla,
Dokuz çocuğu büyütmek,
Üniversitelerde okutmak,
Koskoca babam,
Şimdi karşımda erimiş,
Yıllar her yerini kemirmiş,
Oğlum deyişi bile değişmiş,
Ama bu benim babam,
Çilekeş yiğit adam,
Yaşlılık lekeleri,
Süslemiş ellerini,
Öperken ağlıyorum,
Kabullenemiyorum.
Korkularımı yenerdim
Kucağındayken,
En büyük sendin,
Benim için,
Şimdi de öylesin.
Babamsın,
Benim gözümde,
Koskoca babam.
Kayıt Tarihi : 15.2.2009 02:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Herkesin babası büyüktür. Bu da benim babam.
'Koskoca Babam' isimli bu Şiiriniz, herkese hitap eden ve herkesi çok duygulandıran bir Şiir olmuş.
Selâmlarımla...
A.Refik Tavşanlı
TÜM YORUMLAR (36)