Köşker Kütüğü Şiiri - Niyazi Sakar

İki dudak arasında evet-hayırların med ceziriyle biten
Başlayacağını sandığım
Bir tren garında
Veya bir şehrin otogarında
Hayallerimin senin koynunda
Geçen günlerin ahlarına,oylarına
Girdim yalnızlıkla buruşuk ıslak mendillerin yalın acıların koylarına...

Çeker kader çilesini garipler çeker
Biri eker diğeri biçer
Düzeleceğine bir parmak derinden
Böyle gelmiş böyle gider
Köşker kütüğü oldu ya, ne kırılır,ne yeşerir,ne de geçer...