Oysa;
bugün ilk kez değdi eli elime umudun,
mutluluk; kundakta bebekti
gazı alınmış, meme verilmiş
bütün lekelerinden arınmış bir kahpeydi zaman
ve ilk kez özgür bıraktı düşlerimi
kenetlenmişçesine birbirine yapışmış dişlerim
artık, ayın kızıllığının bir önemi yok benim için
ya da;
yıllarca yatılmadığı için çürüyen yastıkların,
şimdi şimdi anlıyorum;
boş yere heba olmuş günlerim, gecelerim, yıllarım
aydınlanınca etraf;
rengi belli olan bir yeşil erik şimdi hasret,
bitti bitecek biliyorum;
isyanı asi bir anarşiste yanık
köşesiz dünyanın...
Kayıt Tarihi : 20.9.2011 12:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Can değdi çoktan ölmüş ellerime...
![Fatih Yeşilyurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/20/kosesiz-dunya.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!