Köşeli Parantez Şiiri - Ercan Keskin

Yalnız kalsan ağır aksak kör dolambaçlarda
Zamanın su gibi aktığını hissedersin
Elin varmaz dokunamazsın uçurumlarda
Gün görmemiş sözcüklere tutunmak istersin

Onlar senin umut tutamağın gibidirler
Belki de bir düş sapağında uyanacaksın
Esrarengiz deneyde ışık hüzmesidirler
Dalga davranışı olup ortaya çıkarsın

Değişmek mecburiyetindesin biliyorum
Bütün eskiyi yeni üstüne kurmak zordur
Kalıpları kırmak sil baştan yapmak diyorum
Özgürlük yürüyüşü ayak altında kordur

Kelimenin gizemli dünyasını keşfetmek
İmgeler ki; ele avuca sığmaz hoppadır
Herkesin bakıp göremediğini betimlemek
Yatratıcı aklın eşyada yansımasıdır

Bırak bu köşeli parantezleri rahatla
Beğenilme kaygısını at üstünden hemen
Atıl doğanın kucağına sarıp sarmala
Göreceksin bak değişivereceksin birden

Karamsarlığa kapılma bitişlerden korkma
Yeni bir başlangıç say fırsatlara dönüştür
Önemli olan tinsel bütünlüktür unutma
Onu kirlerinden arındır çok üzülmüştür

Diyeceksin ki; söylemek kolay yapmak zordur
Sen söylediğimi yap yaptıklarımı yapma
Prangalarımızdan kurtulamamak züldür
Ruhumuzu özgürleştirmek imkansız sanma

Akıl vermeler yerin dibine batsın derim
İler tutar yanı yok ki; bu serzenişlerin
Eğer her an elimde olsa şu dizginlerim
Dört nala peşinden koşardım tüm sevgilerin