Köseli - 2 Şiiri - Ömer Tural

KÖSELİ - 2 -

Yiğtler lağbıyla anılır bizde
Kösesi insanların çoktu belkide
İlk ismin Rahlidir rahleden dönme
Halebe gidip gelen köseli.

Savran derler odur kervanın başı
Halebe kurudup üzümler taşı
Ortası delinmiş şekerden taşı
Ticareti iyi bilen köseli

Karagöl'den geçer incedir yolu
Dağları ovası yayla Köseli
Derinlerden akar sovuktur suyu
Ekmeğiyle suyun olan Köseli.

Karagöl karşıdan hep nazlı baksın
Pınarların sovuk suyuyla aksın
Petek petek balsın hem de kaymaksın
Süt ile yoğurtla kalan Köseli.

Sarı pınar derler yolun üzeri
Güz gelince dallar döker gazeli
Soku taşın nerde halbu gözeri
Ününü her yana salan Köseli.

Misafir perverdir ekmeği boldur
Etlidir pilavı yufkası boldur
Yigitleri boldur güzeli boldur
Cömertlik kitabın yazan köseli.

Koltuğuna girmiş Seki dedenin
Yaylaların hoştur keyfinde demin
Arkanda Karaağl çevre köylerin
Karagöl umudun kalan Köseli.

Maksadımız yemek içmek değildir
Eğlenipte coşup gezmek değildir
Durduk yere övmek yermek değildir
İnsanlık kıymeti bilen Köseli.

Tural'ım sizleri yürekten sever
Nasip olur yolum düşerse eğer
Pınarının suyu dünyaya değer
Her daim kıymat bulan Köseli.

Ömer TURAL 5 - Agustaos 2010