Köşelerden Şiiri - Akın Akça

I.

Köşelerden geçiyoruz
Cümlelerimizi yok sayarak.
Benim işim
Yaratmak kelebek etkisi dersen,
Determinist bir yaklaşımın en iyisiyle
Hataya bile pay bırakmamak
Az uz ya da Oz;
Bilumum, Kaf

Tamamlayacaksın bir işi,
Unutmak yalandır:
Karşı çıkacaksın böyle duyguya;
bu, zorakiolan değildir.
Karşı çıkılan unutmak
Ya da tamamlamamak
İçten gelmeli, duru
-plan program harici...

Yaraşmaz körlük,
Yaraşmaz sessizlik,
Masumlar'a bit yeniklikleri,
Sallapati patiler uymaz;
Ahenk bir çıkın,
Ama damladır göl:

Birikemezseydi, terastadır;
Kanalda olması alışıldık gondol.

Yatıp uyumak gerek
Ama gerçekleri bilerek

İnsan neden sevdiğini
Yalnız kalınca suçlasın ki;
Ama çünkü önemlisi,
Sevdiğinden...

Kafa dağıtmalı biraz,
Dönüşü olarak bariz.

Kırmızı tulumbadan, hafiften
kolay su sağmalı

Neden
Ters-yüz battaniye
Sırt döner ki;
Haydi haydi, (!)
Öncesinde
Aksini talep ettiği'nden

Bu kadar mantıksızlık
Körlüğe de fazladır da;
Ha ama o körlük
İşte kapanır açılır göz,
Anlaşılmadan bırakılanlar
Su yüzüne çıktığında, beliriverince.

Önemli olan fırsatlardır
Alicenapsızca emin olunup
Ki paylaşımları esas, bir etmek..
Verilen,
Tanınmışlığa;
Köle değiliz ki yoksa,
Ki o da nedir ya,
alınıpsatılalım

II.
Öyleyse kış; (1)
her şeye karşın,(2)
Cennet ve cehennem olmaktadır(3)
-olmalıdır(4)

öyle ki,
ilgisizlik denilen,
inatla diretilen yanlış anlamalarsa;
nefret, sürebilir....

Rüya mıdır bu?
yoksa
'rüyada, öldüğünü görmek' mi? :

rüyada öldüğünü görmek(5)

Şeffaf suyun beyaz olanında
cehennemin bile
nasıl bir yer bulduğu muamma.

Bir bahçe;
yanı başında, alevden bir çember.
Sirk aslanı gibi çalışıyor
oynatmaya seni

Kayalardan bir dağ kapısı;
arasından granit sapkınlığının,
bir vaha, bir cennet,
tropik...

Öyle ya da böyle
ya da her şey;
veyahut 'bir' iki'iken
gelsin, e gelir, her şey...

Muzaffer savaş çığlıkları var
her iki yakadan,
tek yakadan başlatılan...

Anlamını yitiriyor
sayılar;

Her hakkında gene de,
muhakeme gücü faydalayacak,
ona sebep hisleri

ama yeniden değil;
'iyi' isen sen ki öyle,
devam etmeli...

Meraksızlık,
Afrika'nın sahilleri gibi
ketum sırıtıyor
Görünmeyen tsunami vurdu
Nerden?

bir kızılderili, beri yanda;
dumanı salıyor...

duman dansı yapıyor,
kah çubuklar içiyor,
ama kendi başına
topraktan çıkarıyor baltaları,
sokuyor toprağa baltaları
-sebepsiz içiyor o çubukları:
Savaş, sebepsizdir bazı;
bunu da biliyor.
Ve şaşırtıcı ki,
bir koza ördüler ama
bilmek nasılsa enerjik.

III.

Yaraşmaz sessizlik,
Yaraşmaz!
Ama sadece mücadele
Zamanları karışmasın mücadeleci işe

Bir gondol,
Çallkalanıyor müşterisi ile
Sokaklarda;
Yaşlı adam, görevci kayıkçı..
Geçerken kanaldan,
El sallıyor balkonda karısı

Akşama yemekte
Fırında tavuk.

Çevrelerde akşamın tütsüsü
Garipçe müjdeci.
Kalabalık! kalabalık. insanlar.
Yüzlerde aynı alaycı bekleyiş...
Maskeli balolarda karnaval vakitleri
Sızışmış gene
Ama algılayışlar postmodernite:
Nedense bazen çok artık bayağı
-daha eskiden, değildi;
daha özenliydi-
Yapay

Çok karışabiliyor Viyana'yla Venedik
Bazenleri;
Aslında,
Karışmaz dört ile yedi.
Suçlayabilmeleri olası;
Ama hiç yakışmıyor Vatikan,
Kanal gondollarına
Ve kanalların yanlarındaki
O eski tuğlalara...

Berrak olmalı her şey,
Açık seçik.
Biraz gizemli olsun
Ama sadece o kadar:
arada geçen laf kıvamları:
önemlisi, aynen 'sözün eri';
'iletilmiş söz gibi' sevgili.

Beştaş mıdır, üçtaş mıdır;
Satranç mukavvaları'ndan...
Köşeler, taş mıdır...

Geçiyoruz köşelerden.
Yok saymıyoruz cümlelerimizi,
yok sayılıyoruz.

Ama hep ileri gitmişolan
hep de bir daha ileri gider
Şekerfare