Köşekapmaca Şiiri - Nurgül Demirci

Köşekapmaca oynuyor duygularım yine bu gece.
Seviyorum-sevmiyorum, istiyorum-kaçıyorum
Bir savaş sürüp gidiyor tutkusuz duygularımda
Sonuçsuz çırpınışlar perdeleniyor,
Ömrümün her anında.
Ne baharın çiçeğini istiyorum ne kışın saflığını.
Ne benim olmanı istiyorum ne de benden uzak kalmanı
Bir isteksiz çekişmedir,
Anlamsız bir zafer
İmkansız, sırrına ermek bu tuhaflıkların,
Sonu olmayan bir bekleyiş,
İdam kararı alınmış bir mahkûmun salıverilişi gibi
Geçmişini unutan birinin anıları gibi,
Bir yıkılış,
Bir çöküş,
Bir farkında olmayış bu
Bir ölünün ağlayışı,
Bir dirinin toprağa girişi,
Bir anlam yitişi, yaşamın sonsuz oluşunda
Ve bir yokoluş, her canın doğumunda
Zamana inat, duygudan kaçış, kalbe yakarış,
Kışın bahara gülümsemesi,
Baharın kışa yüz çevirişi
Tezatlar med-ceziri bu,
Ölüp de yaşayış...