Köseğinin Ucu Şiiri - Kenan Çarboğa

Sordum kendi kendime:
“Neredeyim, neciyim?”
Belki de Gece Gezen
Belki de bir öcüyüm
Sadıkların sabrıyla
Sınandığı gücüyüm
İçenleri esriten
Kara kımız, sücüyüm
Mazlumların zalimden
Alınacak öcüyüm
Elle göre ceberut
Bana göre ciciyim
Sultanların başmağı
Bendelerin tacıyım
Hicrana hicret etmiş
Bir uslanmaz hacıyım
Atamın aşk yurdunda
Uğunduğu acıyım

Bin tarife ne hacet
Sözü yormak nafile
Köseğinin kararmış,
El sürülmez ucuyum…