Köşede ki gölge Şiiri - Faruk Sangi

Dört duvar arasında canım
Nemde küflendi tütünüm
İşkencede sevdada yüreğim
Düşüncelerim,
Köşedeki gölgede.
Ter kokuyor yanımdaki
Böğrümde ayağı
Döşeğimiz yerde.
Bilmem kaçıncı koğuşta
Kaçıncı ranzanın altında
Özlemini duyuyorum çocuğun.
Canım sevdiceğim
Hangi gözde takılı kaldı kadınım.
Bimem kaçıncı saat
Bilmem kaçıncı gün
Yaşamışlığımda
Yititrilmiş akrepler,yelkovanlar
Zaman eskisi duvarlar
Sende durdu zaman
Sende yaşıyor,
Köşede ki gölge.
Döşeğim küfte
Kirli fanilam terde
Yağ bağladı yakam
Sende durdu zaman.
İşkencede,
Sensiz sevdada yüreğim
Köşedeki gölgede.