Yumuşacık yatağına batık bedenin narince kaldırır battaniyeni,
Odanın ötesindeki perdeleri aralar, camı açarsın;
Sıcacık Güneşe ve temiz havaya sarılırsın.
Arkanı dönüp yatağının yanına baktın,
Birisi bırakmış masana tabanca.
Kokuların kaynağını sezen iştahın, neşesiyle iter seni salona,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta