Köşede Bir Sokak Çocuğu! Şiiri - Acemi Aşık

Yine rutin herşey,sıradan bir meskendeyiz.
Yürüyorum ayaklarımın mecalinin yettiği yere kadar.
Kaldırımlara çaresizlikler musallat olmuş
Köşede bir sokak çocuğu,gözlerinde nefret!

Bedeni yara bere içinde kaderin pisliğinden,
Gözleri ışıl ışıl hiç sönmemiş umut ışığı,
Şehrin sahibi olmuş gelecek vaat eden sahipsizler.
Köşede bir sokak çocuğu,sesinde ince bir sitem!

Doğuştan men edilmiş hayatın lezzetlerinden,
Yüreğinde zerre kadar kötülük barınmıyor,
Karanlıkları aydınlatıyor gözlerinin feri.
Köşede bir sokak çocuğu,sırtında ağır bir yük!

Mekanı şereflendirir aslında çıplak ayakları,
Kaşlarını çatmış farkında olmadan,
Tebessümü tanımamışki hayatın şakalarına gülsün.
Köşede bir sokak çocuğu,kucağında anne hasreti! ..