Köşede Bir Kütük Ağlıyor...

...
Şimdilerde,
Barış vaadiyle kan döküyorlar..
//
Ab-ı revan olmuş akan solgun ömürler,
İmansız ellerden kayıyor
Kan kırmızı topraklara hayat oluyorlar...
//
El, göz,ayak,kalp,bacak
Bu dünya da ne varsa bırakılacak
Üzerlerinden soyuyorlar...
//
Millet! Vatan! İman! demenin ücretini
Canlarıyla ödüyorlar...
//
Bir acı çığlıkla haykırıyor analar
Bombayı andıran yüreklerini
Ellerine alıyor ve küfre atıyorlar!
//
Her şey din için vatan için iman için...
Allah için!
//
Namaz vakti
Allahu Ekber sedalarıyla inletiyor
Yeri göğü Bilal'ler...
//
Köşede bir kütük ağlıyor!
//
Fatma annemin:
'Seni Yaradan'a kurban olayım
Ne olmuş sana? '
Deyişiyle hayat buluyor
Adına kanla yıkanan bedenler!
//
Çocuklar seni özlüyor
Gençler senden medet ummakta
Yaşlılar dağılmaya yüz tutmuş bir hamakta
Yolunu gözlüyor...
//
Adına taranıyor iman kokan kanlı zülüfler,
Abdest sularında boğuluyor ölüm
İki yanlarında nurdan iki kanat
Onlar ölümsüzlüğü yudumluyorlar
Ruhlarından dünyaya damlatarak...
//
Neden kan kırmızı sanıyorlar
Şanlı bayrak!
//
Şimdi dalgalansın imanlar yüreklerde
Genlerimizde hayatı solurken Fatih
Bir kez daha yıkılsın surlar
Ve uyansın bekçisi Kıtmir olanlar...