Köşede Şiiri - Cuma Ali Çetin

İnsanlık sazının teli akortsuz...
Çalınmayı bekler bam'lar köşede.
Vicdan denen dağın yeli akortsuz...
Kırık çerçeveler camlar köşede.

Dünyaya jandarma olan bir yurda...
Nefret sıralanıp salınır burda.
Masumların kanı eyledi hurda...
Cayır cayır yanar çamlar köşede.

Öleni seyredip alınan haza
Yandaşlar diyorlar olmuştur kaza.
Bak nice şehirler döndü enkaza...
Bebeklerin kanı damlar köşede.

Oturdu kalkmadı isyan tahtına...
Şeytan sadık kaldı azgın ahtına.
Yazılayım diye mazlum bahtına...
Dizilmiş bekliyor gamlar köşede.

Sevgi düzenine vurulunca ket...
Mutlu olur oldu kalp denilen et.
Haram, hor demeden servete servet...
Katıp dönülüyor namlar köşede.

Mert olana ancak ağlı yoğ uya...
Bu hararet arzda nasıl soğuya ?
Esmek için hazır orta doğuya...
Gizli vaziyette samlar köşede.

Yaratık misali zalim özlüler !
Lav kusan adiler, kızgın közlüler !
İsmi lazım değil pürtlek gözlüler
Bunlar bir birini tamlar köşede.

Gevşeksen içini oymayı bekler !
Kafa derisini soymayı bekler !
Hem cinsini yiyip doymayı bekler...
Gizlenmiş durur yam yamlar köşede.

Cumali kederi savan ta şimdi !
Koku saçmaz güller lavanta şimdi !
İnsan olmak ucuz, avanta şimdi...
Çirkefliğe gelen zamlar köşede.