Sağnak yağmur, yağarken
köşede idim ben gene,
Heran çıkacakmışın gibi,
üstüme başıma çeki düzen verdim
Ne hikmetse geçmedin,
şu gıcık köşeden,
çiçekli, pembe, şemşiyenle..
Bense hala üzerime,
iki numara küçük olan.
arka yırtmacının biri
senin malum köşeye
diğeri de asfalda bakan,paltomu çekiştirip
durmaklam meşguldum
kendi kendi me
ah ana cığım sana kaçkere dedim
şunıu yırtmacını dikiver diye.
gördünmü şimdi.
senin aslan parçası
popo su açıkta kalan teke misal
manirtasını bekliyor..
tabiki gene avcunu yalıyor.
çünkü manitası
bakkalın o dobişko oğlunun arabasının
ön koltuğuna kurulmuş. geçiyor.
odana ne ya.
bir de uıtamadan el sallıyor
ehhh ne yapalım deyip
keçiler patikalarda dolanırmış
deyip evime giden o dar sokağa dalıyorum
popo açıkta..
Kayıt Tarihi : 15.1.2009 19:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!