Köse Dağı Şiiri - Ali Tokcan

KÖSE DAĞI
Köşe Dağı yükünü tutmuş ağırlıklar altında,
Karlar kar üstüne yığmışlar biribirleri üstüne,
Erimesin diye,ak bulutlar sıralı küme küme,
Güneş de vurmuş bağrına tam öğle vaktinde,
Yer açmış bedeninde toprak taş görünürde,
Çekmiş içine,damla damla yudumlayarak,
Bahar aylarında uyandırıp bitki ve ağaçlara,
Yazında kuru dudağa bağrı yanık insanlara,
Ne de çok sertlik vermişti oysa kara kışında,
İnsan,hayvan vücudu ellerinde,ayaklarında,
İnsanlarına da öğrettin mertlik ve sertliği,
Verilen bu şartlardaki hayat mücadelesini,
Yerine göre rksi yirmilere vurdun sıcaklığını,
İki metreye bulmuş da evler boyu yığınlarını,
Evlerin çatısından inip de insanların başını,
Yaralayıp da hastanelere koşturduğunu,
Kargalar,kırlangıçlar sürüler yoğunlukta,
Gece vakti basar sesleri bir çıģlık atar da,
Geç vakitte gireler hepsi birden yuvalara,
İnsanlar koşup da kahvelere dolmuşlar,
Bir elinde limon bir elinde çayı yudumlar,
Ağzına almışlar küçük bir parça küp şeker,
Hem yudumlalar hem de sohbet ederler...
Dolmuşlar olmuş sıra sıra yolcu beklerler,
Koltukların herbiri dolmayınca kalkmazlar,
Ağrı herbiri için birer ihtiyaç alma noktaları,
Bagaj almaz kucaklarına yığılmış aldıkları,
Bahar da girmişken terk ediyorlar sılayı,
Azalmış nüfus ne de olsa hayat gerçeği,
Ocağa girecek kıt kanaat da olsa yiyeceği,
Koşuyoruz bizler ne de olsa herbirimiz,
Oradan oraya savrulurken bedenlerimiz,
İşte ki bu bizim hep hayat mücadelemiz,
Bir ömür birlikte,her nefeste tüketeceğiz!
(Ali Tokcan.12/04/2019)