Köşe Başı Mutlulukları Şiiri - Murat Şanlı

Üç yanlışın bir doğruyu götürdüğü bu Dünyada
Bir tek doğru var o da ne sen, ne be, ne biz
Yanlış etrafı sarmış nerede doğru hani kim hangimiz
Hadi çek arabanı arabacı bu sokaklar bize yabancı artık
Gitmeli yeni doğrular keşfetmeli kaldıysa bir yerlerde
Aramalı kalan tek doğruyu Tozlu Sayfalarında arasında
Bulmalı çıkartmalı saklı kalan mutlukları romanlardan
Uçurtmanın kanadına bağlamalı saklı kalan umutları
Kopartmamalı hayattan bağlarını tutunmalı bir köşesinde
Beklemek ölüm, ölüm bedene saklı neden ölüme direnmeyelim
Zaten aşklar bu şehirde yasaklı. Sevgililer mahpus
Yeniden yazmaya hacet varmı her hayat roman değilmi
Kimi romanda mekân kimi mekânda figüran başrol kim
Tozlu raflarda kalan mutluluklar. Film şeridine saklı sevgiler
Hayaller kırık dökük. Sır perdesi açsan yanarsın
Açmasan aklının bir yerinde özlemlerin haykışırışı inler
Derlerdi hayat yalanmış inanmazdım. Ölenler yaşlıymış sanırdım
Sıkılırdım bunalırdım emekli kıraathanelerinde vatan kurtaran amcalardan
Nerden bile bilirdim benimde aynı kahvede köşe sandalyesi olacağımı
Sevgilerin beni tüketeceğini çaresiz yapa yalnız kalacağımı.