Anlattım dinginliğimi aradığım bir gecede yıldızlara,
Gözlerinin ertesinde saptığım yollardan dönemediğimi.
Birazı kaydı sonra parıltıyla, “Kalbinde bir devrim hareketi yarıda kalmış çocuk”, dercesine,
Ve ekledi gözlerime vuran yakamoz “Korkutmasın, korkutmasın sakın ha seni bu uzun yolları aşmak,
Bu yollar güç verir sana ve de demler seni,
Onun yansımalarını taşıyan hisli şiirlerin saklı mısralarında her bulduğunda kendini. “
İçimde yeni bir huzur yaşam olanağı bulacak bir gün, sen geldiğinde yeniden,
Ne güzel tasvir etmiş, Hira dinginliğine dönüşecek ortalık diye, koşarak şehre giren adam.
Bana geri ver şimdi ellerimden aldığın ve hala aradığım o dinginliğimi,
Ve de anlat artık korkularını, ellerinden takip etmek inan çok zor be Mavi.
Koskoca İstanbul’u dar ediyorum bu aralar kendime,
Ve bu adam ise kaçıyor şehirden şu an koşarak, bu korkuların yüzünden,
Duygularımı da kontrol edemiyorum artık, hadi müsaade et de gömelim toprağa şu korkularını,
Çünkü tutmak istiyorum hala kalem tutan o güzel ellerini,
Çok bekletme ama beni, elimde kaybetmediğim son bir avuç toprağım kaldı çünkü.
Gök gürüldüyor şimdi ve hava çok puslu,
Mavi çoktan salmış sırasını Gri rengine,
Seçemiyor gözlerim, duyamıyor kulaklarım ve de kokunu galiba unuttum.
Bulutların arasından senin yerine akıtıyorum gözyaşlarını,
Üslendim tüm suçu, inan bana Senlik bir durum da yok.
Hepsi benim Mavi, hepsi benim.
Evet yarıda bıraktığın devrimin yaraları hala sıcak.
Ben korkmuyorum ama senin gibi.
Bir şekilde sararım yaralarımı, bir şekilde çıkarım yıkık dökük bıraktığın harabelerin arasından.
Başrolü sendin ya başlattığın bu devrim hareketinin.
O rolü kimse alamayacak artık, ne biri gelip yaralarımı sarabilir,
Ne de yarıda kalanı tamamlayabilir o birileri,
Anlamıyor musun hala senin dışındaki herkes figüran lan bu karede, ben de dahil.
Ha bir de sen olmadan her şey çok siyah beyaz.
Kayıt Tarihi : 6.2.2018 15:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Korkunu yeneceğini biliyorum. Sen çok güçlüsün anlatma bana. Henüz farkında değilsen eğer ne kadar güçlü olduğunun. Kafanı kaldır sadece ve bak gökyüzündeki maviliklere. Bırak da vesile olsun işte mutluluğuna kelebek tarafım. Ne olur yani bir gitsek üzerine korkusuzca. Ver bana yetkiyi şerefsizim ki seve seve tartaklayacağım seni böyle korkutan şeyleri. Haaa bir de özledim ya. Tahmin edemeyeceğin kadar hem de. Balıklama dalasım geliyor bir de bazen bakış açılarının ortasına şrankkk diye. Böylesine emin olmanı sevmiyorum. O müneccimin bokundan ben de tatmalıyım. Ben de emin olurum belki seni mutlu edemeyeceğimden bu kadar. Eeee ne yani diyorsan karaladım işte yine bir şeyler. Bir sebebi yok. Tozlu defterlerimin son temiz sayfası bu. Bunlar da son mesaj evrene. Gelirse gelir, gelmesse de kuantum fiziğinin amk.
![Uğur Güney](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/06/kosarak-kaciyorum-sehirden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!