Koşar adımlarla geçiyor zaman,
Sanki rüzgara binmiş çok yaman,
Bu dünya dolup boşalan bir han,
Her gelen gidiyor, yok burda kalan.
Ömrümüz bir sermaye, tükeniyor bir bak,
Sakın zannetme ki defterimiz pir u pak,
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Gönlüne sağlık üstat, zaman daima törpüler bedenimizi. Karatoprak beslediği bu bedeni yer. Herşeyin bir sonu vardır. Doğan canlı üzerinde beslendiği toprağa düşer.Biz insan olarak bu âlemde güzel yaşamak, buranın imtihan için hazırlanma, bekleme yeri olduğunu unutmamaktır. Şiiri tam puanla kutluyorum. saygılarımla.
Sakın zannetme ki defterimiz pampak... Pirüpak olsaydı diyorum. Konu güzel ve çok içten, samimi anlatımla sunulmuş. Kutlarım...
Değerli adaşım. Ruhen yaptığınız bu gönül muhasebesine gönülden katılıyorum. Zaman zaman böyle düşünüp insanın kendine bir çekidüzen vermesi kanaatindeyim. ŞİİRİN bu yönüyle hem yazılış hem de fikriyatıyla kayda değer güzellikte. Kutluyor başarılarının devamını diliyorum. SAYGILAR.
ibrahim hocam yürekten kutluyorum.tam puan.kaleminiz daim olsun.
hayat dersleri bunlar tebrik ederim.
Keşke bu güzel sözleri özümseyerek ders alsak yüreğinize sağlık abim
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta