Koşan Adam Şiiri - Ozan Kaymak

Soluk soluğa yaşamalısın.
Bambaşka,
Benzersiz.
Aşka farklı bakmalısın mesela...
Ölümün bile anlamı olmalı.
Bir amaç uğruna,
Koşarken ölmelisin.

Koşarken düşmelisin,
Düşmeyi öğrenmelisin.
Çevrene bakınca,
Kimse kalmadığını görmelisin,
Daha güçlü kalkmayı öğrenmelisin.

Ölüme koşmalısın gerekiyorsa,
Aşka koşmalısın hesapsızca,
Koşmalısın sana yürüyenlere,
Ateşe koşmalısın, yanacağını bile bile.
Koşmalısın gecelere,
Bil ki sabah var gerisinde.

Sonuna kadar koşmalısın,
Arkana hiç bakmamalısın,
Arkada acı ve özlem vardır.
Mevsimler değişiyorsa şaşmamalısın,
Suçsuz aynalara kızmamalısın,
Yolun sonunda bir meydan vardır,
Hesap meydanı derler...
İşte orada durmalısın.
Hayat senden geçmiş,
Yarış orada bitmiştir.