Koşalım Şiiri - Abbas Paksoy

Koşalım
Koşalım insan, hayat yoluna.
Binelim, zalim dünya salına.
Eziyet verme, doğru kuluna.
Görelim, kıllı çullu yüzünü.

Adını, ününü, met ettiler.
Bana, durma, çabuk git dediler.
Yiyeceğin, balla süt dediler.
Yalan mıyım yoksa, söylesene.

Başımıza gelenler, haktandır.
Birazda, bizleri sen kandır.
Yatırırlar, gidenleri yandır.
Örterler üzerini, toprakla.

Gelince, boyadın gözümüzü.
Tutamadık, Hak’ka sözümüzü.
Kara gönderme, ak yüzümüzü.
Temiz geldik, temiz gidek Hak’ka.

Paksoy, bu alem de, neyi buldu.
Oda, zavallı bir garip kuldu.
Ecel gelince, sararıp soldu.
Korku fayda vermedi, ölüme.