Sevdi saydı her gün kocan,
Evden eve koş sığıntı…
Yaktı seni akıl hocan,
Evden eve koş sığıntı…
Bir evin yok bir barkın yok,
Evden eve koş sığıntı…
Göçmen kuştan bir farkın yok,
Evden eve koş sığıntı…
Saray gibi evin vardı,
Her yol sana düz bulvardı,
Sevgi akan dört duvardı,
Evden eve koş sığıntı…
Hangi beyin bastı tuşa,
Sürdü seni kör yokuşa,
Bak dönmüşsün göçmen kuşa,
Evden eve koş sığıntı…
Paran vardı pulun vardı,
Halı kilim çulun vardı,
Aşkım diyen kulun vardı,
Evden eve koş sığıntı…
Kafan çorba özün ezik,
Rüşvet ister dört bilezik,
Git sen oyna pişti bezik,
Evden eve koş sığıntı…
Bir el yağda bir el balda,
Eksik yoktu eşya malda,
Ne aradın fincan falda,
Evden eve koş sığıntı…
Ömür ne kum ne de çakıl,
Bir nimettir izan akıl,
Yaş altmış üç gez toz takıl,
Evden eve koş sığıntı…
Akılsız baş ayağa yük,
Sorun yoktu yaptın höyük,
Sana güldü küçük büyük,
Evden eve koş sığıntı…
Akıl hocan senden cahil,
Büyük küçük çevren dâhil,
Size her yol yayla sahil,
Evden eve koş sığıntı…
Halin tavrın bakışın şaş,
Ne kötü söz ne çatık kaş,
Sanki ranzan toprakla taş,
Evden eve koş sığıntı…
Cantekin der; çamur niye,
Kocan rezil olsun diye,
Rezil oldun gör hediye,
Evden eve koş sığıntı…
7 ŞUBAT 2025 CUMA – MEZİTLİ / MEZİTLİ
Mahmut Cantekin
Kayıt Tarihi : 8.2.2025 12:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!