Koş İsterler Koç Şiiri - Kemal Berk

Koç isterler koç
Meydanlarda vuruşacak
Yüreği mangal gibi, taşı sıksa su akıtacak
Vurduğu yerden de ses getirecek
Vuruşurken,
Arada bir kan akacak ki toprağa
Koçların yiğitliğini görmek ister
Her tos vuruşta;
Ne de güzel vuruyorsun, helal sana
Diye naralarınla mutlu olacaksın
Canı yanan, kanı akan ben olacağım
Benim kanım aktıķça
Sen sahte timsah gözyaşlarını akıtacaksın
Kahırlanıp kendinden geçerek övgüler yapacaksın
Ben bile kendimle övünmekten utanırken
Sen beni göklere çıkarıp
Belki de cennete göndereceksin
Sen gitmek istemezmisin cennete?
Ya sen tut elimi
Ya da gönder evladın tutsun elimi
Evladınla biz cennete giderken
Sen tut, tutabilirsen dilini
Ama sakın akıtma gözünden yaşlarını
O zaman göreyim senin
Fedakar cefakar bir şekilde şu vatanı sevdiğini

Yok yok
Sen beni gönder cennete
Yak ağıtları, destanları
Dök sahte gözyaşlarını
Sen var ya sen
İçsen de, içmesen de, sizin yürekleriniz sarhoş olmuş
Çünkü siz üç gün sonra hatırlamazsın bizleri
Ne adımı, ne de sanımı bile
Benim akıbetimi Allah bilir
Ben bu topraklar için
Allah rızası için
Peygamberin ümmeti olduğum için
Canımı feda ediyorum
Ama senin akıbetini de ben bilirim
Sen bir kere bile bizim evin yolunu bilmeden, uğramadan
Hayatını şen şakrak kahkalarla
Dalaşarak Alem-i keyf yapacaksın
Kül gibi yakar sonsuzluğa atarsın Kül'özünü
Bizler için şehitlik, en yüce makamdır
Sizin için cennet, yalan dünyanın sahtekarlığıdır.

Kemal'eren Kemal Berk