Koş Gel Şiiri - Gürkan Aykut

Yel eser kapımda,
Sel götürür gider ne var ne yoksa evimin önünde
Sensizlik taramur etti beni
Şu ben hangi afete denk geldi.

Koptu kıyamet,
Soldu dalında bir yaprak,
Çekip gitti bir balıkçı teknesinde merhamet,
Şu ben hangi ağa takıldım.

Saat yedi
Çalar alarm
Kalkar yol alırım
Dert deryasının kapısını aralarım
Şu ben hangi hayır duasında amin denir kalırım.

Gün döndü
Güneş el sallar oldu
Hem o hem ben gidici
Vakit oldu ikindi
Şu ben hangi akşama battım.

Dilim büküldü
Ağzım kurudu
Konuşulacak laf tükendi
Şu ben hangi hecede tutsak kaldım.

Çalışmadı bugün havalandırma
Pencerelerde açılmıyor
Bir humma içinde terledim
Şu ben hangi alından sıyrıldım gittim.

Sensizliğin müdafasında
Ellerim titrek
Kapım kilitli
Gelsen diyorum
Kırsan zincirlerimi
Şu ben hangi zindanda eserim.

Koş gel
Çoş gel
Kocaman sarılmalarda kocaman dalgalar
Sen bana vurul
Ben kıyında savrulayım
Şu ben hangi çakıl taşına tutunayım.