Koş Şiiri - Muzaffer Gezer

Nefes almak kadar zorsa sevda
Kaç kaçabildiğince
Ağla ağlayabildiğin kadar
Yalnızlığa mahkum bebek
İhanetin sunağında
İlahlara sunulan küçük yürek
Korkaklığına binlerce kılıf
Ürkekliğine onbinlerce kuytu ara...
Bakarken dalıyorsa
Doluyorsa gözlerin
Ve tutuşuyorsa yürek
Ve tuttukça ellerini
Yanıyorsa ellerin
Kaçmak kurtuluş değil
Dön bak şimdi
Yaşadıklarına yaşamadıklarına
Yaşatılanlara yaşatılmayanlara
Üç onbeş treni bir kez durur bu istasyonda
Koş yakala
Mutluluk bir buselik uzaklıkta
Elini uzatıp tutabileceğin kadar yakın
Koş...