Dünyanın kabuğunu parçaladım, açtım içini,
Sanki elimde ceviz kırmak kadar kolay oldu.
Geldi ellerim yine göğsünü açmak için tuttu,
Gel gör ki dokunamadım çetin kalbine dâhi.
Geçmişim çığlık atarak canlanıyor gözümde.
Her bir parçasını ansızın tekrar yaşıyorum.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta