Koruyucu Meleğim
Hatırlıyor musun ANNECİĞİM;
Küçücük dünyana girdiğim o ilk anı.
Yüreğini dağlayan sıkıntılar içinde,
Beni nağmelerinle okşayıp,
Hayatına ısındırdığın o anı.
Derken dünya denilen bir yere göz kırpmıştım.
Ancak bir an olsun o küçücük bedenimde korku rüzgarları esmedi.
Çünkü yanı başımda nağmelerine alıştığım,
Kokusunu yüreğimin ta derinliklerine sindirdiğim,
Beni bir ömür boyu kanatları altında saklayacak,
Bir melek vardı.
Koruyucu bir MELEK!
Yanağında iki gamzenin belirmesi için her şeyi yapıp,
Ayağı tökezleyip düştüğündeyse,
‘Aman yavrum sana bir şey olmasın’ deyip,
Yürecigi cız eden bir MELEK!
Yıllar su gibi akıp geçmişti.
Ve şimdi ne oldu biliyor musun?
O hiç büyümek bilmeyen bebeğin,
Gece ve gündüzü bir zaman dilimi yapıp,
Dilinin bir an olsun ‘of’ bile demeden,
Çalışıp didindiklerinle
Bir ADAM oldu!
Ve şimdi o adam ne istiyor biliyor musun?
Koruyucu meleğini ait olduğu cennet bahçesinde yaşatmak.
Kayıt Tarihi : 5.4.2007 12:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Annelerimiz...Koruyucu meleklerimiz..Onlar ki saçımızın tek bir teline zarar gelecek diye yüreği titreyen, tökezleyip düştüğümüzde sıcak bir kucaklamayla bizi kavrayan,her kötü anımızda yüregimize sevgi pınarları akıtan,başarı dakikalarında ise ruhu göğe erişen yüce insanlar... Bir gün; annemin, yaşamımın her evresinde benim için yaptıgı fedakarlıklar gözümün önünden bir film şeridi gibi geçti ve bu dizeler dilimden adeta taşkın bir su gibi akıp ilerledi..
TÜM YORUMLAR (2)