Yıldızlar, Güneş, Aydede
Bir düzen vardır evrende
Eylem oluşur her yerde
Sevelim bizler doğayı
Çevremizde, ağaç, yaprak
Gizemlerle dolu toprak
Etmeyin dünyayı helak
Koruyalım biz dünyayı
Sokaklar çöplerle dolu
Kirletmişler sağı, solu
Eve dönüşmüş su yolu
Bozmayalım biz dünyayı
Kuşlar cıvıl, cıvıldaşır
Rüzgar eser hışır, hışır
Özünde güzellik taşır
Bilelim bizler doğayı
Çiçekler açar baharda
Dolaşmak haz verir kırda
Kışın soğuk, yazın harda
Tadalım bizler doğayı
Samanyolu göz kırpıyor
Deniz sonsuzluk katıyor
Güneş doğup ve batıyor
Anlayalım biz doğayı
Yakmayalım ormanları
Koruyalım mis çamları
Onca sülfür dumanları
Kasmayalım biz doğayı
Zamanım sever doğayı
Bilirim çölü, sahrayı
Açmaz doğayla arayı
Bozmayalım biz doğayı
01.01.2007
Kayıt Tarihi : 2.1.2007 00:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Doğayı anlayamayan, O'nun iletisini ve dilini çözümleyemeyen; bencilliği ve doyumsuzluğu yüzünden O'nu alabildiğine tüketen,kendini doğadan üstün gören insanlara yazılmıştır. Oysa insan doğanın var ettiği bir varlıktır. Doğanın üstünde ve dışında değildir. İnsanın kendisini doğadan üstün görmesi, onun doğayla yabancılaşması ve beynin sayrılığıdır. Doğayı bitirmeden üretmek, O'nu korumak, doğal olanı yaşatmak, insanın geleceği açısından en doğru yol olacaktır. Ey! Kibirli ve kendini beğenmiş insan....! Kendine gel. Doğayı hızla tüketme. Eğer bunu yapar da doğayı anlamazsan, yok oluşunu hazırlarsın. Hey insan! Sen doğanın efendisi değilsin. Doğanın aklını, bilincini yansıtansın. Doğanın konuşan dilisin. Bu değerini bil. Böbürlenme ve kendine gel! .....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!