Körüşürüz Rona Şiiri - Ramazan Boran

Sen giderken
_Görüşürüz_ demiştin ya hani

Alışık değilim
Sen benim bir'inci dereceden yakınımsın
Bende uzak körlüğü var
Yeniden rastlaşsak bile bir İstanbul sokağında
Yeniden dayansak bir mumun sırtına
Biz seninle _körüşürüz _

Yollar var ki akrep dikeni
Baksana kuyruğundaki dansına
Biz seninle savuşuruz
"Yıllar var ki biz ardımızdan bakışarak donuşuruz
Geçirgen bir aynada
Parçalanmış sevdamızla
Rüyalarda buruşuruz"

Üstümüzde demir yumurtlayan kanatlar
Dengesiz patlayan bombalar
Zindanlar ruhunu salmış üstümüze
Günü düzmüşler
Işığını kürümüşler!
"Ejderha olsan kâr etmez"diyor Ahmed ustam
Siyah zeytinler gibi tıka basa
Kurulmuşuz bir gayyada

Biraz sarımsak dişlisi
Biraz da turunçgillerden güneş suyu
Kördüğümünü çözer bu kuyunun
Gördüğümüne iyi gelir
Gözlerin ki aşılası zor iki okyanus çiçeği
Alışık değilim beni tutuşuna
Dalgalar vurup vurup kaçacak mı
İçimde hep çakılı kalacak!

Baksana çengelli iskele kancasına
Cin gibi bakan körün ağzına
Biz seninle nasıl görüşürüz Rona

Kara yılan kabuğu gibi soyulmuş
Sürünerek geliyor şehirler üstümüze
Üstümüze el-vedanın isi bulaşmış bir kere
Asfalt ziftinden daha vahim
Dün yaya
Bugün serseriydik
Baksana göğümüzden usul usul kayana
Yıldıza ve aya
Utancından kapanan dünyaya

ve siyahın tangosuna
Cinnet geçiren atına
Baksana tozu dumana katana
Canıma bahşiş olarak vermişler sanki
Gözü dönmüş itin tuzağına

Dedim ya Rona
Gece bir alacakli gibi dayanırken kapımıza
Biz seninle hiç görüşemeyiz
_Körüşürüz_