Ceviz kabuğu insanda anınca,
Korur şerlerden içine sinince,
Yaşar keyfince olsa da kanmaca,
Ne kıran olur nede eleştiren...
Girdiği ortam onda görüntüdür,
Ağlarsa ağlar gülmekse örtüdür!
Yalnız geceler fena üzüntüdür,
Kabuk kırılmış ruhta eleştiren...
Ne hoş inanır, yanında uzanır
İçten sarılır, her şeyiymiş sanır...
Özden paylaşır, kendi gibi kanar!
Eş bildiğinde azar, eleştiren...
Sahnede oyun, açılan perdeler...
Kabuksuz yalan, düşünen irdeler!
Zararsız, içten yok gerçek sevdalar
Neden yüz olmalı bilir eleştiren...
Kayıt Tarihi : 28.6.2008 11:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Esen kalınız.
Duygu,düşünce ve hayalleri
sözlü veya yazılı olarak
etkili bir dille anlatma sanatına
edebiyat denir
Bir anlatımın edebi ola bilmesi için
insanda estedik zevkler uyandıması gerekir
bunun içinsöylenen her şöz
her yazılan yazı edebi degildir
Şiirinizi okudum
Hüsamettin Sungur
TÜM YORUMLAR (3)