dünya,
milyarca yılda
bulmuştu bu halini
lakin...
unutmuştu
içini dışını emen
insan denen bu haini...
dünya,
yine de
dönüp duruyordu
kendi halinde...
içinden;
kömürü, petrolü,
madeni, minerali,
doğal gazı,
sıcak ve soğuk suları
hoyratça alınsa da...
dünya,
bir yuvaysa
tüm canlılar için...
hepimiz korumalıydık onu
geleceğimiz için...
Fikret Turhan-Yalova,
18.08.2014
Kayıt Tarihi : 18.8.2014 12:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!