Hayır parçalamadım, parçalayamam ben
Hiçbir güle dokunup, dökmedim taneciklerini
Ya da hiçbir bütünü, sıfırlayıp çıkmadım hayatından
Özüne değer verdim, bir bira şişesinin kağıdını yırtmadan
Ya da dibine dayanmış, üç kaşık yemeği bitirmedim
Arkamdan gelene de bir kaşık bırakmadan
Sezdim doğru olanı yaptıkça, ayrı kalacağımı zamandan
İçimdeki dünyada yürüdüm sabah akşam
Uyanmadım gene bir çocuk bakışını bulmadan
Ne yıpratmak bana göreydi, ne üzmek ne de bozmak
Yapabilmekti tek işim kırık kalpleri onarmak
Ve istekte bulunmadan bırakmak
Aşıkvari yaşıyordum her nesneye
Fosforlu lamba misali, karanlıkta bi ışık olup
Aydınlıkta hiç var olmamış gibi...
Kayıt Tarihi : 4.9.2006 06:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!