Koruluğun puslarında yazılmış bir kader
Ne gelecekse başımıza tanrıdan daha beter
O törpülü suni hayatların arasında
Aynalı kapılardan isli yüzüm gözüküyor
Azıcık duman grisi fazlaca şişlikler
Bir ana hasretiyle sarılabileceğim
En mutlu günlerim daha gelmediler
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta