Rüzgâr, alevleri savurdu sessizce,
Bir çölün ortasında kaldı dilim.
Sen, uzak dediğin o kum tanesi—
Ben, kavrulmuş toprak, susuz bir iz.
Gecenin koynunda yıldızlar söndü,
İçimde bir fırtına, dudaklarımda zincir.
Anı Şair: Ümit Yaşar Oğuzcan Altıncı Mektup
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Devamını Oku
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta