Körükle Gidiyoruz Sabah Güneşine

Mayışmak gibi,alkol kokuyor,
Zifiriye çalan karanlık
İsimler oluşturuyorum
Ünlü ünsüz çatışmalarından
Gökyüzü bomboş
Kağıt,kalem ve sigara dumanında
Bir yaşam çiziktiriyorum.
Ömrümden çok
Yaşamımdan az paylanmışım
Aynı çırpınışlarda buluştuğum zaman
Ayrı ayrı parsellemiş bir ömrü.

Kalan mavilerim
Soluyacak kadar..

II.

Yaşamak,
Eni var olmak
Boyu,taşınmak dört omuz üstünde
Ve hayata yakışmaz
Bu siyah, bu beyaz
Bu sessizlik,bunca matem
Nasıl sığar fotoğraflara.

III.

Yıkılan şehre soluğun yetmiyor
Toz duman içinde heryer
Ne kadar koşsam
Uyanıyorum!
Sonra yeniden başlıyor yıkım
Nereye baksam koşuşturuyorsun
Hangi duvara çarpsan
Ayılıyorum!
Camlarda buğu,
Dışarda ise kuru bir rüzgar
Bu gece zordasın sen
Ben kanıyorum!