Koru yarabbi Şiiri - Hasan Turgut

Ateş yakar dağı, düzü, bucağı.
Kavurur her seyi, kurutur bağı,
Har'ları bahşedip, düşürme ağı,
Yangınlardan bizi, koru Yarabbi.

Yağmur sağnak olur yağar sel gibi,
Ne varsa süpürür,esen yel gibi.
Taş toprak olmasın zayıf çel gibi,
Heyelandan bizi,koru Yarabbi.

Zemin titrer durur,olur aniden.
Sarsılır taş toprak, yeryüzü,beden,
Garip kuluz birşey,gelmiyor elden
Depremlerden bizi koru Yarabbi.

Görünmez belalar,gelir, korkutur,
Affeyle bağışla ver ise kusur.
Bize bahşet akıl fikir ve şuur.
Tüm şerlerden bizi,koru yarabbi.

Bela musibetler sarmış alemi.
Yarab bitir derdi keder çilemi.
Beni tüm cihanı ve ailemi.
Kötülerden bizi,koru yarabbi

Çığ düşer dağlardan, yollar kapanır,
Sessizlik içinden bir ses uyanır,
Bu acıya hangi yürek dayanır
Her adımımda bizi koru Yarabbi.

Fırtına kasırga,borandan yelden.
Kem gözden riyadan,yalancı dilden.
Hem yakınlarımdan,yarenden elden.
Kem gözlerden bizi koru yarabbi.

Kar fırtına olur, teni dondurur.
Alemi cihanı beni dondurur.
Ev barkı dondurur,ini dondurur.
Don-ayazdan bizi,koru yarabbi.

Karanlıklar çöker söner halemiz.
Rahmet yağdır bize,yoktur hilemiz.
Fani kuluz bitsin keder çilemiz.
Hafız esmanla bizi,koru yarabbi

Çel-Yumuşak kaya