Körü Körüne Körlük Şiiri - İsa Efe

Bir çok varlığın içinde, 'İnsan' tadi alabilmek ne büyük zenginlik!

Oysa niceleri içini körertmiş!

Sevgisiz, saygısız, duyarsız, aslında tatsız, tuzsuzlar.

Lezzetsizlik için inadına kendilerini zorluyorlar.

Bedbah bir yaşam.

Maskeler takılmış ruhlara...

Ben buna; zoraki teneffüs diyorum.

Oysa ciğerlerinde mis gibi oksijen olmalıydı onların,.

Körü körüne körlük!

İnadına parmaklık, zindan, kapan, kelepçe, pranga...

Kurtulsalar tasmalarından ve çözseler bağcıklarını,
Bağlandıkları, bağnazlıklardan kurtulsalar,
Özgürlüğün okyanusuna dalsalar,
Ahhh! Ama nerde ?