Körü Körüne Şiiri - Yunus Akkale

KÖRÜ KÖRÜNE

Karlı dağların çağlayan deresi
Yolları bağladın körü körüne
Tozda, toprakta zıplayan piresi
Boşuna zıpladın körü körüne

Çöplüğünü eşeleyen tavuklar
Kümese girer akşama uyuklar
Aç olur ambarda darı sayıklar
Yılları düşledin körü körüne

Vakitsiz doğan körpe kuzular
Hasretinden yanar gönül arzular
Tavşana salınan avcı tazılar
Durmadan izledin körü körüne

Anne, ninni söyler sallar beşiği
Evler şenlenir aşınır eşiği
Ne güzel çorbası salla kaşığı
Her günü salladın körü körüne

Yılların cefası işlenir yüze
Günahı çok ise çıkılmaz düze
Karlar erimeden girilmez yaza
Ayazda kışladın körü körüne

Yunus’a gurbeti derman dediler
Gelirde bir gün o zaman dediler
Kanar yara kırgın, güm an dediler
Yolları gözledin körü körüne