Aklıma lânet etsem, ne fayda!
Gülüşünü anımsamadıktan sonra
Kalan; yarı bir siluetin, bir his, eskimiş
İsminle gelen, bir duygu hercümerçi bana
Handiyse içimde bir çiçek gibi soldun
Artık muhayyile dâhi edilemez oldun
Gülüşünden, güçlü duygular kaldı geriye
Bir zamanlar çılgınca yandın şimdi korsun
Kayıt Tarihi : 27.8.2024 23:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevdiği kişinin gülüşünü bile unutan bir kişinin feryadı, onun ismini duyunca duyguları etrafa saçılan bir adamın hikayesi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!