Korsan Sevdalarım Şiiri - İbrahim Cemal

Güneşi beklerken ziyası vurur ipek bakışlarının
Gül bahçesinden güzel kokun alır götürür beni alemden
Göz yaşım sel olur ardından ağıt yakışlarımın
Göçmen kuşlarının ayak tozlarında uzaklaşırım yerden

Ilık rüzgarlarda donarım seni göremeyince
Buzullarda tutuşur yanarım sesini işitmeyince
Bestelenmemiş şarkılar çalar yüreğimde ince ince
Bir ekmek sıcaklığında üşürüm seni görünce

Usul usul giden trenin peşi sıra umutlarım
Hiçbir limanda durmayacak biliyorum
Yelkenleri yırtılmış korsan sevdalarım
Dümeni kırılmış savrulur biliyorum

Bir ceylanın göz bebeklerinde büyür çaresizliğim
Güneşin batışıyla açılır ufkumda hasret yıldızları
Sayılır tek tek saçlarımda ayrılık yaldızları
Artık yokluğum ağlatır en yalnız yalnızları...