Körpınar Şiiri - Osman Bulut

Kusura bakmasın Yozgat, Çekerek
Yüreğimde yerin tektir Körpınar.
Susadım su verdin, acıktım yemek
Üzerimde hakkın çoktur Körpınar.

Biliyorum dünya denen bu diyar,
Bu güne dek kimseye olmadı yar.
Nerdedir onca genç, çocuk, ihtiyar
Dün olanlar bu gün yoktur Körpınar.

Büyüğünle, küçüğünle üç sene
Hayat dersi verdin bu öğretmene.
Taşıdıkça sağlık verir bedene,
Hatıralar çok hoş yüktür Körpınar.

Maç yapardık, Kavakalan’a gidip
Yoktu bizim için başka bir rakip.
Beşten az atmazdı (!) o günkü ekip,
Bu yüzden alnımız aktır Körpınar.

Elde tüfek gezerdim fellik fellik,
Vurmadan dönmezdim sekiz on keklik (!) .
Hele gönder etli, hamsili gılik
Zannetme ki karnım toktur Körpınar.

Zaman yudum yudum içmiş günleri,
Ömrümüzden tek tek biçmiş günleri.
Unutmamak lazım geçmiş günleri,
Ağacı yaşatan köktür Körpınar.

Zor iş tarlalarda orak biçmesi,
Ele ancak üç beş kuruş geçmesi.
Gençlerin çaresiz kalkıp göçmesi
Biliyorum sana şoktur Körpınar

Hayli uğraştırdı seni nazıyla,
Osman da göç etti, kırık sazıyla
İrtibatı kesmemeli maziyle,
Arada bir anmak şıktır Körpınar.
13/11/2015
OSMAN BULUT/5M5N