Körpemsi Güller Şiiri - Yavuz Bayram Çal ...

Menekşelerle bezeli ufuklara
Bir ince yağmur, bir deli ayaz
Buz tabakaları ile tüllü pencereler
O görünmez yangının sıcağı derinlerde
Ölüme geldik mi gözler yaşlı bakar
Boğazlar yanar, yürekler yanar
Dimdik duran çınarlar,
Ne de haşmetli yıkılır, köhneleşir
Omuzlarda gezer ruhsuz bedenler
Kızıl öfkeler, gözlere kan çanağı olur
Dudaklar ısırılır, ağıtlar yakılır
Bulutsuz, iklimsiz, yıldızı olmayan karanlıklar
Ölümsüzlük denizini arayanlar,
Toprağın koynunda huzur bulanlar
Zümrüt yeşili çimenli yollar
Tek orada huzur duygusu sarmalar
Doğanın sırrına erenler
Ruhların özgürlüğü ile sınırsızlığa
İlahi hükme boyun eğilir
Yürekleri paralanmış insanlar
Sımsıkı bağırlarına basarlar
O koparılmış körpemsi gülleri…